Quebec City 2-8-2019

Wat een lange, maar mooie dag vandaag. Vanmorgen begonnen met ontbijt, het eerste ontbijt in onze hele "hotel loopbaan" op plastic bordjes, met plastic bestek en bekers. We zijn mss verwend, maar dit is echt vreselijk.

We zijn vanmorgen begonnen  bij Parc de La Chute-Montmorenay.Het park ligt op 15 minuten van het oude Quebec en is een spectaculaire historische plek. De watervallen domineren het landschap met zijn 83 meter hoogte, hoger dan de Niagra Falls maar wel veel smaller. Je kunt de waterval op verschillende manieren ervaren. Wij zijn met een  kabelbaan langs de waterval omhoog gegaan en toen met een hangbrug er boven overheen gelopen. Wat een prachtig gezicht om "bovenop" een waterval te staan.  Terug kon je ook met een trap van 487 treden , maar wij zijn, na een kopje koffie in een  prachtig landhuis restaurant,  maar weer met de kabelbaan gegaan.

Daarna door naar de stad maar eerst nog de  Citadelle of Quebec. Dit  is een van de grootste vestigingen van Noord Amerika die hoog boven de stad en de rivier uit torent. De vesting wordt nog steeds voor militaire doeleinden gebruikt (daarom ook alleen betreden dmv een  begeleide rondleiding): het 22e regiment van het Canadese leger is er gestationeerd.  Deze zogenoemde "Van Doos" zijn niet alleen vermaard om hun dapperheid, maar ook om hun wisseling van de  wacht. 's Zomers treed iedere ochtend klokslag 10.00u de wacht aan. Zware berenmutsen en wollen vuurrode uniformen dragen ze, snik en snik heet in de brandende zon, 2 uur zo stil staan. Een oude toeristische wijsheid leert dat je altijd het mooiste uitzicht hebt op de plek waar de kanonnen stáán. Dit is zo waar, wat een prachtig uitzicht hebben we daar op de stad, het kasteel en het water.  Het wereldberoemde Chateau Frontenac, Quebecs legendarische hotel dat de skyline domineert, lijkt op een steenworp afstand te liggen. Onder aan de indrukwekkende,  met gras begroeide aarden wallen stroomt de St Lawrence River. Weer een prachtige ervaring rijker. Veel later dan de planning, het is al bijna 16u, proberen ergens te lunchen, das nig niet makkelijk want overal gasn de keukens pas open om 17u. Toch nog een mooi terrasje gevonden. Daarna ,al best moe, nog even de door de stad gelopen. Artiesten op elke hoek, van muzikanten, acrobaten tot portret en cartoon tekeningen. En dan maar weer op weg naar ons hotel. Douchen en een klein beetje eten nog.

Blog schrijven, wijntje drinken en slapen. Morgen hebben we nasr ons zesde hotel een lange rit voor de boeg  van 449 km.